του Χρήστου Τσόλκα
Ήθελε πάντα να πέσει από αεροπλάνο.
Ξεκίνησε λοιπόν πρόσφατα μαθήματα sky diving και από ότι ξέρω έπεσε δυό η τρεις φορές ήδη. Το ευχαριστήθηκε τόσο πολύ που τo αποτύπωσε με λεπτομέρειες σε κάθε καρέ από το βιντεάκι της GοPro και στις φωτογραφίες. Ηθελε να ρουφήξει όλο τον ουρανό και τα σύννεφα μαζί με τα ορθάνοιχτα μάτια της. Λίγες στιγμές αγωνίας και μετά η ασφάλεια του αλεξίπτωτου. Πέφτει όμως για να τεστάρει την άνωση και τους νόμους του Νεύτωνα ή για τη συγκίνηση της απόπειρας? Η μήπως είναι μια προσπάθεια να δραπετεύσει από την παρατεταμένη εφηβεία της και να μπει στην απόλυτη τυχαιότητα ενός άγραφου μέλλοντος?
Πρίν από λίγους μήνες πέρασα κι εγώ τις πύλες του ακραίου κινδύνου. Φόρεσα την καταδυτική στολή, την μπουκάλα με τα 200 bar και βούτηξα 30 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού για να κολυμπήσω δίπλα από ταυροκαρχαρίες (bull sharks). Είναι υπέροχα, τεράστια πλάσματα με γιγαντιαία σαγόνια που κυνηγουν και σκοτώνουν τα θύματα τους με τις 50 (!) τους σειρές κοφτερά δόντια. Ο ταυροκαρχαρίας παρέα με το Λευκό και τον καρχαρία Τίγρη ευθύνονται για τις περισσότερες καταγεγραμμένες επιθέσεις σε ανθρώπους. Βουτήξαμε ελεύθερα, χωρίς κάποιο προστατευτικό κλουβί.
Γιατί βρε παιδάκι μου;
Πολλά posts συνδέουν την επιχειρηματικότητα με τη διάθεση ενασχόλησης με ακραίες δραστηριότητες ή σπορ. Βλέπουν αναλογίες του sky diving με την ηγεσία (leadership), την επιχειρηματικότητα ή την επιτυχία στις επιχειρήσεις γενικά. Μαθαίνεις, λένε, να αξιολογείς καλύτερα τον κίνδυνο, σε βοηθούν με κάποιο τρόπο να καινοτομείς, να παίρνεις πρωτοβουλίες, να νικάς τις αμφιβολίες σου, αλλά και να προγραμματίζεις καλύτερα. Επιχειρείς, με όλη την έννοια του όρου, ΑΛΑΝΘΑΣΤΑ.
Για μένα όμως, οι λόγοι που σε κάνουν να μπείς σε αυτό το «τριπάκι», να κάνεις την εκπαίδευση, να φορέσεις τον εξοπλισμό σου και να τελικά να «βουτήξεις» ειναι βαθύτεροι.
- Κάθαρση
Σίγουρα υπάρχουν φυσικά στοιχεία που πρέπει κάποιος να ξεπεράσει στα extreme sports. Η πραγματική δοκιμασία όμως ειναι πνευματική και συναισθηματική. Πρέπει να νικήσεις το φόβο και την αγωνία σου. Στο τέλος όμως αποζημιώνεσαι με μια αίσθηση γαλήνης και απόλαυσης. Ειναι κάτι σαν κάθαρση-πακέτο γεμάτο από υπέροχες αναμνήσεις.
- Συναισθηματικοί μυώνες
Η ζωή είναι ένα γοητευτικό και πολλές φορές δύσκολο ταξίδι. Δυναμώνεις με τον καιρό αν προσπαθείς κάθε φορά να ξεπεράσεις τα όρια σου. Ειναι κάτι σαν να προσπαθείς να αναπτύξεις τους συναισθηματικούς ιστούς σου πιέζοντας τους καθε φορά και λίγο παραπάνω από όσο νομίζεις ότι αντέχεις. Ακραίες εμπειρίες σε βοηθούν στη διαδικασία αυτή. Είναι σαν ένα «σφηνάκι» από ζωή, μικρό, έντονο, συγκεντρωμένο.
- Προπόνηση και coaching
Στις ακραίες δραστηριότητες η τα extreme sports δεν είσαι ποτέ μόνος σου. Σχεδόν πάντα έχεις τη βοήθεια ενός προπονητή, coach, δασκάλου. Στο sky diving ο coach είναι στην αρχή κυριολεκτικά δεμένος πανω σου, ενώ στις καταδύσεις δεν πέφτεις ποτέ χωρίς τον buddy σου, το σύντροφό σου. Προσέχει ο ένας τον άλλον. Είναι μέρος της εμπειρίας. Μαθαίνεις με κάποιον και πολύ γρήγορα δένεσαι μαζί του.
- Η ανίκητη Φύση
Ειμαστε τόσο ασήμαντοι μπροστά στη φύση. Το συνειδητοποιείς αμέσως εκεί εξω, στον ουρανό ή στο βυθό. Θέλει επιμονή, θάρρος, προσπάθεια και σεβασμό για την κοροιδέψεις και να τη νικήσεις. Εστω και για λίγο. Και αυτό σου δίνει βαθιά ικανοποίηση. Το’ κανα!
- Τα νιάτα
Κάθε μέρα μεγαλώνουμε – κατα μία μέρα τουλάχιστον. Για μένα η ηλικία ειναι περισσότερο γραμμένη μέσα μας, στο μυαλό μας και λιγότερο στο διαβατήριο μας. Αν θέλεις να παραμείνεις νέος πρέπει κατα την αποψή μου να εισαι ανοιχτός, θετικός, πληροφορημένος, έτοιμος να εξερευνήσεις με έμφυτη περιέργεια κάθε νέο ταξίδι. Συναρπαστικές εμπειρίες και περιπέτειες ανανεώνουν τα κύτταρα και σε ανεβάζουν συναισθηματικά.
- Η χημεία
Το σώμα μας εκκρίνει αδρεναλίνη, ουσία απαραίτητη για την επιβίωσή μας. Η εμφάνιση ενός λύκου έκανε αυτόματα τον άνθρωπο των σπηλαίων να το βάλει στα πόδια. Η αδρεναλίνη του έδινε την ενέργεια και την τρέλα που χρειάζονταν. Σήμερα, οι περισσότεροι από μας, περνάμε το χρόνο μας στο γραφείο, στο τιμόνι ή στην άβολη θέση ενός τραίνου σπίτι-γραφείο φορτωμένοι προβλήματα και στρες. Η ζωή μας δεν ειναι καθόλου «υγιεινή» και δεν έχουμε τρόπο να βγάλουμε αδρεναλίνη από μέσα μας. Η περιπέτεια μας χαρίζει συγκίνηση και το σώμα αντιδρά με αντίστοιχο τρόπο με το παράδειγμα του λύκου. Η ευφορία που νιώθεις μετά σε αποζημιώνει.
- Το Ραντεβού με τον Σκοπό της υπαρξής μας
Το πιο σημαντικό από όλα, ειναι οτι τα extreme sports, σε κάνουν να ξανασκεφτείς τι είναι πραγματικά σημαντικό. Οταν είσαι στην κόψη του ξυραφιού, ειναι σα να ξυπνάς απότομα από το καθημερινή σου νάρκη. Ειναι μιά πνευματική εμπειρία που σε κάνει να εκτιμήσεις αυτό που έχεις και να αναθεωρήσεις αυτό που θα ήθελες να αποκτήσεις.
Αυτά σκεφτόμουν στο σκάφος που μας έφερε στη στεριά μετά τη βουτιά και φαντάζομαι παρόμοιες σκέψεις έκανε η φίλη οδηγώντας το δρόμο του γυρισμού από την Κωπαίδα. Η εμπειρία με κάνει καλύτερο άνθρωπο. Δουλεύω, ανασαίνω, σκέφτομαι, εκτιμώ, και εκτιμούμαι καλύτερα. Εκτελώ το δρομολόγιο της ζωής καλύτερα.
Ενας άλλος φίλος, 33 χρόνια sky diver, μου έγραψε:
“Μη φοβάσαι ότι η ζωή θα τελειώσει. Να σκέφτεσαι ότι δεν ξεκινάει ποτέ!”
Είναι τόσο ωραία η ζωή. Που και που, μια μικρή δόση τρέλας ειναι αρκετή για να μας το θυμίζει.